Un caballu llamáu Achtung

Milio Mariño

Prestaríame conocer al caballu Atchung, salúdalo y falar con él un bon cachu. Alvierto, pa los que sorríen, que falar colos animales nun ye difícil, lo difícil ye que t'entiendan. Con éses, toi seguro que Achtung entenderíame.

Too esto bien a cuentu d’una historia que me respigó y me fexo pensar. Achtung ye un purasangre de cuatro años que nun ganara denguna carrera nin figuraba ente los favoritos. Tal ye asina que los apuestes pagábense cuarenta a unu. Un choyu pa los qu'apostaron por él, porque'l pasáu domingu, nel hipódromu La Zarzuela, empezó, como casi siempre, l'últimu pero, ante'l plasmu de toos, ganó la carrera.

Munchos de los que taben nel hipódromu, y pa mi que tamién el caballu, sabíen que, facía malpenes unes hores, morriera, nun hospital de Madrid, Roberto López, que yera l'entrenador y cuidador d'Achtung y seique l'únicu que confiaba en que dalgún día ganaría un gran premiu.

Dicen les cróniques que l'aplausu foi atronador, que toos taben emocionaos y que dalgunu, inclusu, lloró.