Milio Mariño
Diz Rajoy que va comparecer nel Congresu, a pitición propia, pa falar de Bárcenas, de la crisis, y del Sursum Corda, qu'amás d’una espresión en llatín ye una canción de Rosendo que fala del “Eterno Barrabás, incitando a la vista gorda”
Eso fadra Rajoy, dedicanos una canción como aquellos discos que se dedicaben pola radio y dalgunos, de la mio edá, alcordaréis de cuando yéramos neños.
Pa Esperanza y José Luis, nel día del so santu, del so padrín Marianin.
El discu, de xuru rayáu, sedrá lo que tamos fartos d’oyer. El Partíu Popular tien una única contabilidá, naide cobró sobresueldos nin dineru negru. Hai que dexar que la xusticia siga’l so cursu. Tou lo que se diz ye falsu, salvo dalguna cosa. Lo qu'importa ye qu'España salga de la crisis…
Córtome un güevu (total pa lo que me sirve) si Mariano nun diz eso. Depués habrá espatexos y aplausos y, a la fin, lo que nos tienen avezaos: muncho ruíu y a poques nueces.
A estes altures namás confío nuna cosa. En que, como dicía'l filósofu francés Daniel Bensaïd, “La revolución llega cuando menos se la espera. La puntualidá nun ye'l so fuerte”. Asina que: ¡Sursum Corda!. ( Pa los que nun estudiasteis llatín, Arriba Corazones)
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Milio Mariño