Milio Mariño
( La mio colaboración del Programa Noche tras Noche de la RPA)
El mi lio d’esta selmana… lo que güei quiero camentar, ye qu’esti mes de mayu, na Universidá d'Uviéu, nun se dediquen, precisamente, a llevar flores a María… Anden a vueltes sobre cuál sedrá’l métodu más eficaz pa que los alumnos nun copien nos exámenes finales. Anden con esa xera porque, va unos meses, descubrieron que na Escuela Politécnica de Xixón había alumnos qu'usaben chuletes electróniques.
Ye lo que se lleva. Nel sieglu pasáu, cuando yo estudiaba, llevábense les chuletes en papel, les tatuaes nel cuerpu, los bolígrafos grabaos y los cambiazos. Pero como tou avanza que ye una barbaridá, agora, lo que ta de moda ye'l pinganiellu expres… Entres, faes una semeya del exame col móvil, mándesla por wasapp, a un amigu que ta fuera y esperes a que te chive les respuestes por un pinganiellu que lleves na oreya y abulta menos qu'un garbanzu enanín.
Esi ye’l trucu… Y lo que, pa m’idea, sollerta a los responsables de la Universidá debe ser la sofisticación, porque lo que ye copiar, tola vida se copió. A les pruebes me remito. Un sondéu fexo va pocu, nel que participaron venti mil persones, dio como resultáu qu'el 80% de los consultaos almitió que copiare en dalguna ocasión.
Por eso m’estraña que los responsables universitarios digan, escandalizaos, qu'en cuestión d'honradez vamos de mal en peor. Vamos como vamos… La Universidá va como tou. Nun sé por qué los estudiantes tendríen qué ser distintos al restu de la sociedá, onde les trampes son vistes como dalgo normal.
Güei, lo qu'importa ye trunfar. L’asuntu de la honradez, va tiempu que pasó a ser secundariu. Amás, si m’apuren, nun sé yo si pal estudiante copiar, nun sedrá como pal presu escapar de la cárcel. Una obligación.
Yo, nunca xamás copie, pero una vez pilláronme. Y eso que nun lo comenté con naide. Custión que considero fundamental porque a les autoridaes académiques lo que yos molesta, de verdá, nun ye que los alumnos copien, ye que depués anden, perhí, presumiendo de los trucos qu’empleen y lo llistos que son.
El casu que na Universidá d'Uviéu, no primeru que pensaron, p’acabar col trucu del pinganiellu, foi n'instalar inhibidores. Pero les autoridaes contestaron que, llegalmente, nun ta permitíu. Que los inhibidores nun se puen usar con esa finalidá, qu'esi recursu ta acutáu pa otru tipu de circunstancies de seguridá. Asina que van tener que volver a lo de siempre. A dicir a los estudiantes qu'apaguen los móviles y recorda-yos que, al que pillen copiando, espúlsenlo del exame.
Toi d’alcuerdo en que nun ta bien que los estudiantes copien, pero hai profesores que, tamién se pasen. Cuntáronme, como cosa cierta que, nun exame escritu, el profesor d'Anatomía d'una Universidá, que nun voi dicir el nome, escribió, na cayuela, el tema a desarrollar… Testículos: Tamañu, forma, pesu y consistencia. Y alvirtió: Al alumnu varón que pañe cola mano en bolsu, espúlsolo por copiar.
( La mio colaboración del Programa Noche tras Noche de la RPA)
Ye lo que se lleva. Nel sieglu pasáu, cuando yo estudiaba, llevábense les chuletes en papel, les tatuaes nel cuerpu, los bolígrafos grabaos y los cambiazos. Pero como tou avanza que ye una barbaridá, agora, lo que ta de moda ye'l pinganiellu expres… Entres, faes una semeya del exame col móvil, mándesla por wasapp, a un amigu que ta fuera y esperes a que te chive les respuestes por un pinganiellu que lleves na oreya y abulta menos qu'un garbanzu enanín.
Esi ye’l trucu… Y lo que, pa m’idea, sollerta a los responsables de la Universidá debe ser la sofisticación, porque lo que ye copiar, tola vida se copió. A les pruebes me remito. Un sondéu fexo va pocu, nel que participaron venti mil persones, dio como resultáu qu'el 80% de los consultaos almitió que copiare en dalguna ocasión.
Por eso m’estraña que los responsables universitarios digan, escandalizaos, qu'en cuestión d'honradez vamos de mal en peor. Vamos como vamos… La Universidá va como tou. Nun sé por qué los estudiantes tendríen qué ser distintos al restu de la sociedá, onde les trampes son vistes como dalgo normal.
Güei, lo qu'importa ye trunfar. L’asuntu de la honradez, va tiempu que pasó a ser secundariu. Amás, si m’apuren, nun sé yo si pal estudiante copiar, nun sedrá como pal presu escapar de la cárcel. Una obligación.
Yo, nunca xamás copie, pero una vez pilláronme. Y eso que nun lo comenté con naide. Custión que considero fundamental porque a les autoridaes académiques lo que yos molesta, de verdá, nun ye que los alumnos copien, ye que depués anden, perhí, presumiendo de los trucos qu’empleen y lo llistos que son.
El casu que na Universidá d'Uviéu, no primeru que pensaron, p’acabar col trucu del pinganiellu, foi n'instalar inhibidores. Pero les autoridaes contestaron que, llegalmente, nun ta permitíu. Que los inhibidores nun se puen usar con esa finalidá, qu'esi recursu ta acutáu pa otru tipu de circunstancies de seguridá. Asina que van tener que volver a lo de siempre. A dicir a los estudiantes qu'apaguen los móviles y recorda-yos que, al que pillen copiando, espúlsenlo del exame.
Toi d’alcuerdo en que nun ta bien que los estudiantes copien, pero hai profesores que, tamién se pasen. Cuntáronme, como cosa cierta que, nun exame escritu, el profesor d'Anatomía d'una Universidá, que nun voi dicir el nome, escribió, na cayuela, el tema a desarrollar… Testículos: Tamañu, forma, pesu y consistencia. Y alvirtió: Al alumnu varón que pañe cola mano en bolsu, espúlsolo por copiar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Milio Mariño