Cayer del burru y del caballu

La mio collaboración de los xueves nel programa de la RPA Noche tras Noche.

El mi lio d'esta selmana ye polo que seguramente tais pensando… Si por eso. Por qué yá tamos hasta'l campanín del gargüelu d’Artur Mas, Rajoy, Cataluña y tola lliada que traen con ellos. Y como xente falando d’eso… politólogos, filósofos, eruditos y finos analistes de prestíxiu, hai a maza asocedióme que nun vendría mal un puntu vista aldeanu, anque l'enfotu de que daquién faiga casu sía nengunu.

Equí, dende la llomba d’esti requexu que ye Asturies, vese too más cenciello. Vese qu’Artur Mas y Rajoy lleven tiempu acaballando dos besties que, preses de llerza, galopien esbocaes camín del precipiciu. Rajoy va enriba un caballu que cuerre que lu lleva’l diañu, aguiyonáu polos reacionarios del so partíu que piden la intervención del exércitu. Y Mas va xubíu nun burru que los sos rebuznos ponen la piel de pita a los qu'aboguen por un pocu de xeitu y una España del sieglu XXI.

Los que nunca pasaron por ello non lu saben pero los que, dalguna vegada, xubimos al llombu d'un pollín o un caballu sabemos que, cuando la cosa se tuerce y entamen una allocada carrera, hai qu'atinar col momentu xustu de baxase, pos aportunar en pone-yos frenu suel dar como resultáu qu'unu salga volando y acabe nel suelu con un llombazu tremendu. Asina qu’a los dos, a Marianu y Arturu, non yos queda otra que tirase en marcha enantes de que sía tarde. Enantes de que la bestia llegue hasta’l cantu del precipiciu y los esgracie.

Lo d'asitiar a Mas xubíu nun pollín nun ye por afea-y la cabalgadura, ye porque alcuérdame a Lucio Apuleyo, aquel bereber, miembru de l'aristocracia romana, qu'escribió una obra bien entretenía na que rellataba les aventures d'un home encegoláu col poder, que lo lleva a vese tresformáu nun burru.

Poner a Rajoy enriba d'un caballu tampoco ye por da-y meyor acomodu. Ye que, nesti casu, alcordéme de lo que dixo Unamuno. Aquello de: “Llegará un día en que toos esos fidalgos que creyeron na coherencia de les sos idees, caerán del caballu con más dolor entovía que'l mesmu Pablo de Tarsu, aquel xudíu sobeyu que camín de Damascu foi cegáu por un rayu”.

Tal como tan les coses, Más y Rajoy van acabar asina: cayendo del burru y del caballu, nun digo que mañana, porque les besties entovía aguanten un par de carreres, pero d'equí a poco seguru. Lo malo que como, los dos, esfruten mui a gustu nel machitu, nun van saber apease a tiempu y van llevar un sapiazu que da respiegos pensalo.

De toes maneres, tampoco penséis que soi tan inxenuu. Sé que cuenten con ello. Y tamién cuenten con que, dempués del sapiazu, van llevantase del suelu, un pocoñín magullaos pero pensando en volver xubise al caballu y al burru como si nada pasare. Esi ye l’enfotu… Probinos… Lo que nun calcularon ye que cuando atinen a llevantase, sabe dios au tarán el caballu y el burru. 

Milio Mariño / @NTNrpa